suzanne fischer

Sinds 1999 doe ik onderzoek, voor die tijd heb ik gewerkt als architect. Met het gebouwde erfgoed uit de 20e eeuw heb ik het meeste affiniteit en ervaring, de lijst met projecten spreekt wat dat betreft voor zich.

Mijn eerste contact met het onderzoek van gebouwen was kleuronderzoek, als freelancer voor POLMAN kleur & architectuur in 1994. Daar begon ik pas aan na het afronden van mijn studie Bouwkunde aan de TU in Delft. Het stratigrafisch onderzoek, urenlang in één ruimte, dagenlang in hetzelfde gebouw, leerde mij een andere kijk op architectuur: de zorgvuldige verkenning van het materiaal bracht me echt in contact met de gebouwen die ik onderzocht.

Als architect probeerde ik de essentie van een ontwerp te realiseren ondanks voorschriften, bezuinigingen, technische problemen, etc..

Als onderzoeker probeer ik nu de essentie van een historisch gebouw, vaak versluierd geraakt door latere wijzigingen, opnieuw boven tafel te krijgen. Dat doe ik met veel plezier.

Wat ik lever is meer dan het (in ‘onderzoeksland’) gebruikelijke rapport met veel tekst en schematische waardenkaarten van (alleen) de plattegronden. In mijn rapporten krijg je een helder beeld van het gebouw, hoe de waardevolle delen er uit zien en waar ze zich bevinden. Dat maakt ze makkelijker en sneller te begrijpen en beter bruikbaar in het proces van plannen en gunnen.

Ik werk vaak solo maar ook samen met andere onderzoekers, recent met: Sylvian Braat, Lisette Kappers, Ann Verdonck en Marjolein Deceuninck, Karin Veldman en Jantina Veltman, Gepkienes Brouwer en Jan van den Burg.

2013, Suzanne Fischer tijdens het kleuronderzoek van Korenmolen ‘De Nachtegaal’, foto Ella Verhoeks